Kweken en vermeerderen
De meeste erodiums groeien gemakkelijk in de rotstuin of in de verhoogde border (raised bed) op een zonnig plaatsje, bij voorkeur maar niet noodzakelijk op een kalkrijke grond. Ze zijn attractief door het blad en de bloemen. Sommige soorten worden te groot voor de kleine rotstuin maar met selectief bijsnoeien zijn ze eenvoudig op maat te houden. Het oude blad sterft in de herfst af. Het jongere blad blijft bij niet te strenge winters groen.

De meeste geveerdbladige erodiums zijn goed tot redelijk winterhard. Dit geldt niet voor de rondbladige (groep 3), deze hebben in de winter bescherming nodig en hierbij is het verstandig enkele planten in reserve in een koude bak of in de kas te overwinteren.

De meeste erodiums kunnen vermeerderd worden door zaad, maar de zaadzetting is bij sommige soorten ongeregeld. Ook wordt soms zaad gevormd dat niet kiemkrachtig is, in de rijpe zaaddoos zit dan een klein zacht zaad.

Erodiums kruisen gemakkelijk, zeker met aanverwante soorten zoals in de groepsindeling is aangegeven.

Er kan ook vermeerderd worden door stekken te nemen gelijk met of net onder de grond met een zo groot mogelijk stuk van de dikke wortel. Neem deze stekken niet laten dan augustus zodat ze wortel kunnen vormen voor de winter. Verwijder de meeste grote buitenste bladeren van de stekken en stek in een mengsel van turf en scherp zand zonder stekpoeder.

Er komt weinig ziekte voor bij erodiums. Soms verrotten de wortels van een oude plant.

 

Noten

1. De indeling is gebaseerd op het artikel ‘Erodiums for the Rock Garden’ door Lionel Bacon, in het Quarterly Bulletin van de Alpine Garden Society, Vol. 58 No. 1, March, 1990, No. 239.

2. De illustraties zijn op de glasplaat gescande bloemen en bladeren. Als je de plantendelen op de glasplaat legt en daarover een wit vel papier, kun je goed herkenbare afbeeldingen van bloemen en planten maken.

 

copyrighted