Uit: ‘P&G Nieuws!‘ januari 1998, nummer 1

P. anethifolium is een geofyt met een uitgebreid ondergronds netwerk van knollen en knolletjes.  Ze heeft heel fijn ingesneden blad aan lange stelen, lijkend op die van P. triste. Alleen zijn de bladeren van die laatste hariger.  De bloemen zijn geelgroen met purperen tekening op de bovenste twee bloembladeren en geuren heel lekker kruidig.  Jammer genoeg doen ze dat alleen ’s nachts, zo vanaf een uur of acht ’s avonds totdat het de volgende morgen licht wordt.  Ze bloeit van ongeveer half januari tot begin maart.

De plant behoort tot de sectie Polyactium, die nog meer soorten bevat, zoals P. triste, – lobatum, – multiradiatum, – pulverulentum  en P. radulifolium.  Al deze planten vertonen dezelfde kenmerken van bloeitijd en nachtgeur alsmede ondergrondse knollen.

P. anethifolium  groeit in het zuidwesten van Zuid-Afrika in zandige, vaak stenige grond in de lagere heuvels.  De jaarlijkse regenval bedraagt 200 tot 600 mm en valt voornamelijk in de winter.

Bij ons staan de planten ‘s zomers met een kaal stukje stam in de pot.  In die tijd mogen ze maar heel weinig water krijgen, ongeveer eenmaal per maand op de onderschotel.

In augustus krijgen ze nieuwe potgrond en beginnen dan al spoedig uit te lopen.  Hebben ze eenmaal blad dan willen ze graag water  als de bovengrond is opgedroogd en voldoende voeding om de grote bladeren te kunnen ontwikkelen.  Ze vragen flink ruimte in de winter en belonen u met geurende bloemen in een tijd dat de gewone Pelargoniums nog in rust zijn.