Najaar 2009 kreeg ik een aantal zakjes met zaad afkomstig van de nalatenschap van J.E.Seller-Schönlaub. De oudste zaden waren van 1984 en de jongste van 1993.

Nieuwsgierig bewaarde ik het zaad tot het vroege voorjaar van 2010. Half maart van dat jaar zaaide ik in potjes in een mengsel van potgrond en brekerszand. Het zaad op het grondmengsel leggen, dan licht aandrukken met een klosje en dan afstrooien met split van 3-7 mm. Tot m’n grote verrassing kiemden de eerste al na 8 dagen.

Erodium cicutarium: een groot aantal gezaaid waarvan er 17 kiemden na 9 dagen. Het zaad was van 1993 en kwam van de VU.

Erodium trifolium: van de 11 zaden kiemden er 4 na 8 dagen. De planten stonden er gezond bij en zouden naar verwachting in het vroege voorjaar van 2011 gaan bloeien.

Erodium telavivense: van de twee zaden kiemde er 1 na 8 dagen en groeide op tot een mooie plant die bloeide van mei tot september met lichtblauwe bloemen. De grote zaaddozen van circa 10 cm lengte leverden en een grote hoeveelheid zaden. Van de zaden van E. telavivense heb ik er zelfs naar de Engelse Geraniaceae Group gestuurd. Ik heb eind juni 2010 4 nieuwe zaden van E. telavivense gezaaid. Er is er 1 van gekiemd en nu (half november 2010) staat die te bloeien in het kasje.

Erodium botrys: van de 20 zaden kwamen er 6 op na 8 dagen. Alle planten zijn in aparte potjes geplant en hebben het goed gedaan. In de voorjaarsvergadering  2010 heb ik er een aantal weggegeven.

De zaaisels die niet gekiemd zijn: E. gruinum, E. manescavii, E. acaule, E. pelargoniiflorum, E. castellanum, E. recoderi, E. carvifolium, E. rupicola en E. granada.

Ik ben Willem Ferguson dankbaar dat hij me opbelde en vroeg: “Zouden die oude zaden nog de moeite waard zijn of zal ik ze maar wegdoen?” Het was het zeker waard!

copyrighted