Uit: ‘P&G Nieuws!‘ augustus 1999, nummer 3 | bron foto boven: Botanische Tuin in Dresden (D), Michael Wolf
Zoals u weet horen, behalve Pelargonium, Geranium en Erodium, ook Sarcocaulon en Monsonia tot de Geranium-familie.
Van Monsonia emarginata kreeg ik twee jaar geleden zaden van de Engelse Geraniaceae Group. Omdat deze plant vrij gemakkelijk te houden is en het kort bloeiende gele bloemetjes heel mooi is en er een mooie zaaddoos aan komt die weer nieuwe zaden produceert, wil ik alle liefhebbers van Geraniums aanbevelen om het ook eens te proberen.
M. emarginata is een Zuid-Afrikaan en komt voor langs de kust van Mosselbaai tot Port Alfred en het binnenland in tot Craddock (volgens Steve Benham in Group News Spring 1995 van de Geraniaceae Group).
Ik zaai M. emarginata in februari. De zaden haal ik uit de zaaddoos, met een scherp mesje. Op een mengsel van potgrond en scherp zand leg ik 5 zaden in een 6-cm potje dat ik afstrooi met fijn duivengrit. Na het zaaien een keer goed water geven en dan in een zaaibakje met verwarmde bodem plaatsen. Binnen twee weken kiemen de zaden en na een maand worden ze apart opgepot in 9-cm potjes in een mengsel van potgrond en wat split. Een stenen potje staat ook heel mooi.
In de loop van de zomer komen de eerste bloemen. De plant kan in een kasje door de winter gehaald worden en doet het daarna nog uitbundiger.
De plant heeft bleekgroene afhangende half-houtige stelen met stekeltjes. Hoogte 10-15 cm. De kleine blaadjes zijn wat langwerpig. De bloemen zijn 3,5 cm in diameter en hebben een geel-creme kleur. De vijf bloemblaadjes overlappen elkaar een beetje. De planten zijn zelf-bestuivend en zetten gemakkelijk zaad. De bekken kunnen wel 5 cm lang worden. De zaden kun je verzamelen en zelf weer zaaien of er een ander een plezier mee doen.
copyrighted